Misha
Geboren (geschat): mei 2020
Gesteriliseerd: ja
Met honden: ja
Met katten: ja
Betrouwbaar met kinderen: onbekend
Gezond: ja
Formaat: groot. 35 kg, 55 cm
Misha is een rustige, lieve grote knuffelbeer. Al in het Portugese asiel stond ze bekend als de knuffelbeer en dat is ook hoe we haar hier in Nederland hebben leren kennen. Haar gastgezin is heel erg dol op haar, niet in de laatste plaats omdat ze de beste knuffelhond is die je je kan voorstellen.
Misha is groot, maar niet super groot. Ze komt misschien wat imposanter over dan ze is. Momenteel is ze nog wat te zwaar, maar uiteindelijk zal ze zo’n 35 kilo zijn. Oftewel, ook voor bijvoorbeeld een wat kleinere vrouw is ze nog goed te houden, maar ze schrikt met haar postuur zeker inbrekers af.
Misha is een kruising van een Rafeiro do Alentejo (google dit ras even). Ze loopt ’s ochtends altijd even haar ronde: ze checkt of iedereen er nog is, de hond de kat, de mensen, loopt een rondje door de tuin of er geen ongenode gasten zijn geweest en dan is ze tevreden.
Misha is niet opgegroeid met katten (wel met honden), maar bleek al in het asiel heel verdraagzaam. Nu leeft ze in het gastgezin samen met een kat en een klein hondje. De kat vond ze de eerste dagen een beetje raar, maar al snel lagen ze rug aan rug te slapen. Misha is gewoon de moeilijkste niet. Ze maakt zich niet snel druk en als ze iets niet leuk vindt, uit zich dat eigenlijk alleen in zich wat terug trekken.
Als ze helemaal op het gemak is, kan ze heel lollig doen en zich bijvoorbeeld vermaken met kijken wat je aan het doen bent, ligt ze met een knuffelbeertje op de bank te spelen of ligt ze in de tuin (regen of geen regen). In haar eigen tuin loopt ze met een ontspannen vrolijk zwiepende staart.
Op onbekend terrein voelt Misha zich eigenlijk per definitie niet zo op haar gemak. Ze gaat graag met je mee om bij je te zijn, maar niet omdat ze het nou zo leuk vindt om de omgeving te verkennen. Dat is niet eens omdat ze echt bang is voor dingen. Ze heeft bijvoorbeeld geen moeite met een langsrijdende vuilniswagen of met vuurwerk. Het is ook geen angstig type hond, maar wat introvert is ze zeker. Ze houdt het graag bij wat ‘eigen’ is en betreedt niet graag andermans territorium. Al geniet ze natuurlijk wel van een wandeling in de natuur. Vooral als dat steeds op dezelfde plek is, zodat het ook ‘eigen’ wordt.
Bezoek kan zonder problemen gewoon binnenkomen, ze blaft dan niet eens. Maar ze houdt wel net genoeg afstand, zodat ze haar niet kunnen aanhalen. Naar vreemden is ze eenkennig, niet bang of waaks, maar ze wil gewoon niks met mensen die ze nog niet kent. Nieuwe mensen wil ze op haar eigen tempo tot haar ‘inner circle’ toelaten. Haar waaksheid merk je wel als ze ’s avonds een raar geluid hoort (bijvoorbeeld de glazenwasser met een ladder). Dan geeft ze een enkele diepe luide blaf, maar laat zich ook weer makkelijk kalmeren.
Voor zover we weten is ze geen kinderen gewend, maar ze heeft er geen angst voor of afkeer van. Aangezien ze een rustige verdraagzame hond is en er geen greintje kwaad inzit, verwachten we dat ze goed met kinderen zou kunnen leven. Mits de kinderen leren hoe met een hond om te gaan natuurlijk en de ouders hierin verantwoordelijkheid nemen. Gezien haar ras, zou ze de eigen kinderen kunnen verdedigen als die te wild spelen met andere kinderen.
Misha kan goed alleen zijn. Ze vindt dat niet leuk, maar gaat heel braaf en trouw op je liggen wachten. Ze verzamelt dan het liefst wat van je spullen om op te gaan liggen, maar maakt nooit iets kapot. Als je thuiskomt doet ze een dansje. Tapdansen is haar specialiteit.
