OVER ONS
Stichting Perro&Co
Stichting Perro&Co is in 2017 opgericht, bestaat uit enkel vrijwilligers en heeft geen winstoogmerk. Van elke donatie wordt dus 100% besteed aan onze doelstelling: het verhelpen en voorkomen van het dierenleed dat gepaard gaat met de zwerfhondenproblematiek. Dit doen we hoofdzakelijk doormiddel van het steunen van lokale initiatieven. We bieden praktische, financiële en morele steun en richten ons daarbij op ziekte- en geboortepreventie en adopties van honden.
Onze visie
De naam Perro&Co is Spaans voor hond & co en verwijst naar onze visie op het helpen van honden. We hebben namelijk niet alleen oog voor de honden zelf, maar ook voor de mensen die erbij betrokken zijn. &Co staat voor de mensen die de honden op straat hebben gezet, verzuimd hebben hun hond te steriliseren etc. Doormiddel van voorlichting en het geven van het goede voorbeeld, willen we een bijdrage leveren aan een geleidelijke mentaliteitsverandering.
&Co staat ook voor plaatselijke vrijwilligers die de straathonden verzorgen, hen in hun huis of asiel opnemen, gedumpte pups met de fles grootbrengen. Voor deze mensen willen we een steunpilaar zijn, want samen wordt de last lichter te dragen.
Tot slot staat &Co voor de mensen die de honden adopteren. Ook bij de adoptie van een hond hebben we niet alleen oog voor de hond, maar zeker ook voor de mens. Elke hond en elke persoon is uniek. We streven naar adopties waarbij de hond en zijn nieuwe eigenaar zo goed bij elkaar passen, dat ze een verrijking zijn in elkaars leven en het beste in elkaar naar boven halen.
Ons team
Flin Itz, voorzitter.
Mijn eerste afgedankte hond nam ik toen ik 14 was. Die ging vervolgens mee op kamers, mee naar college, mee naar de kroeg en mee samenwonen met mijn huidige vrouw Marjolijn (penningmeester van Stichting Perro&Co).
Marjolijn en ik hebben al snel besloten dat er in ons huis altijd een plekje is voor minimaal 1 oude afgedankte hond. Toen Portugese Lamar aan de beurt was om dit plekje in te nemen, raakten we in contact met het Portugese asiel Guadi in Castro Marim. Om dit asiel beter te kunnen helpen, heb ik mijn vrijwilligerswerk bij een andere dierenhulp organisatie opgezegd en zijn we Stichting Perro&Co begonnen.
Ik ben afgestudeerd in Oost Europese studies en Holocaust en Genocide studies, maar hierna al snel omgeschoold tot maatschappelijk werker. Ik heb gewerkt met daklozen, mensen met een verstandelijke beperking, maar vooral (en momenteel) met vluchtelingen.
Het geeft me enorm veel voldoening om een ongewenste hond op te waarderen tot de waarde die elke hond in wezen heeft. Met elke gelukkige hond maak je de wereld weer een stukje mooier. Op zijn minst voor die ene hond en zijn nieuwe eigenaar.
Ik geloof in het belang van samenwerking, verbinding en vriendelijke communicatie. Samen kunnen we zoveel meer!
Marjolijn Mesman Schultz, penningmeester
Als baby deelde ik de box al met mijn eigen teckel, die zijn hele leven mijn vaste speelmaatje is gebleven. Verder hadden we konijnen, schapen en leerde ik de geitjes circuskunstjes. Mijn oom en tante hadden een boerderij waar ik veel te vinden was om te helpen met het verzorgen van de dieren. Ook in mijn volwassen leven heb ik altijd dieren, met name honden, gehad.
Mijn vrouw Flin en ik zijn samen Stichting Perro&Co begonnen, omdat de limiet van hoeveel honden we zelf konden adopteren snel bereikt was en we toch voor meer afgedankte dieren iets wilden kunnen betekenen. Het is hard werken en vergt op alle vlakken veel van ons, maar het geeft heel veel voldoening als er weer een hond geplaatst is.
Ik ben vanaf de middelbare school direct bij de politie gaan werken en heb hiernaast een deeltijdstudie rechten afgerond. Inmiddels werk ik alweer bijna twintig jaar als jurist bij het Openbaar Ministerie.
In mijn werk, maar net zo goed binnen de stichting, komt mijn nauwgezetheid en verantwoordelijkheidsgevoel goed van pas. Ik rust pas als de kastellingen op de cent nauwkeurig kloppen.
Erika de Heer, secretaris
Ik ben opgegroeid met honden en vogels en de buurt wist me altijd te vinden als er een dier in nood geholpen moest worden. De hond die we vanaf mijn twaalfde thuis hadden, is met me mee verhuisd toen ik op mezelf ging wonen.
Ruim twintig jaar geleden adopteerde ik mijn eerste buitenlandse straathond. Toen deze overleden was, ben ik begonnen met het opvangen van honden uit het buitenland die vervolgens in Nederland herplaatst konden worden. Zo ben ik in contact gekomen met het Portugese asiel Guadi en via hen met Flin en Marjolijn. We bleken dezelfde ideeën te hebben over het besturen van een stichting en het helpen van honden.
Ik ben al meer dan 20 jaar fysiotherapeut en heb samen met mijn compagnon mijn eigen praktijk. Wie een eigen bedrijf heeft, is gewend verantwoordelijkheid te nemen voor alle facetten van het hele proces. Dat is bij een stichting niet veel anders.
Corrie Verhoek, nazorg adopties
Al van jongs af aan spelen honden een belangrijke rol in mijn leven. Mijn eerste hond was een puppy dat eigenlijk afgemaakt zou worden en later een kruising dobermann x rottweiler bleek te zijn. Niet de makkelijkste hond om mee te beginnen, maar ontzettend leerzaam. Van de honden die volgden, waren de meeste minstens even uitdagend en elk op zijn eigen manier weer erg leerzaam.
Ik heb eerder wel Nederlandse afgedankte honden opgevangen en geadopteerd, maar kwam recent pas in aanraking met het redden van buitenlandse honden. Voor mijn Sasha (heel lief, maar behoorlijk prikkelgevoelig en redelijk eenkennig) zocht ik een maatje, nadat mijn Cane Corso was overleden. Stichting Perro&Co had ‘langzitter’ Maxi ter adoptie, die precies hetzelfde profiel had als Sasha en de perfecte match bleek te zijn.
Zo heb ik ervaren hoe mooi en belangrijk het werk van deze stichting is. Toen ik werd gevraagd als vrijwilliger een bijdrage te leveren, hoefde ik dus niet lang na te denken. Ik ben buddy voor mensen die een hond geadopteerd hebben. Ik weet als ervaringsdeskundige precies waar je doorheen gaat en in mijn vrije tijd verdiep ik me graag in hondengedrag en trainingsmethodes. Waar ik iets niet (zeker) weet, kan ik hulp vragen aan onze gedragstherapeut. Daarnaast houd ik me samen met Flin bezig met de instagram account @stichting_perro_en_co.
Maaike Groenewegen, contactpersoon project senior
Van jongs af aan ben ik gek op dieren en dan vooral op honden. Omdat wij thuis geen hond hadden en dat wel mijn grootste wens was, heb ik allereerst een onzichtbare hond gehad. Daarnaast liet ik na school en in het weekend de honden in de buurt uit. Uiteindelijk kreeg ik wel een konijn dat ik met liefde heb verzorgd.
Ik ben een opleiding gaan doen in de horeca en veel gaan werken; geen geschikte situatie voor een hond, maar heb altijd gedacht dat zodra de situatie het toe zou laten ik een hond wilde adopteren.
Toen mijn partner en ik ons eigen restaurant begonnen en daar na een paar jaar boven konden gaan wonen, was de situatie daar en kwam mijn wens uit: we hebben onze eerste hond geadopteerd.
Inmiddels kan ik mij geen leven voorstellen zonder hond. Sinds een paar jaar fosteren wij ook af en toe een hond. Het geeft mij echt een heel goed gevoel als er een goed liefdevol huis wordt gevonden voor een hond. Ik ben dan ook blij dat ik mij mag inzetten voor de oudere honden in het asiel en samen ervoor te zorgen dat de senioren nog een fijne oude dag hebben!
Petra Vervoort, contactpersoon sponsorprogramma
Mijn eerste honden waren Monty, een Haagse puber van bijna 70 kilo en Doerak uit Sint Maarten. Na een aantal jaar zonder hond werd Portugese Andy mijn maatje. Zwaar getraumatiseerd en ongelooflijk lief. Na zijn overlijden adopteerden we Nola, die samen met haar broertjes en zusjes als puppy waren gevonden op een vuilstort in Roemenië. Feira kwam een jaar later in ons leven. Tijdens een vakantie in Portugal stond een klein, broodmager, hondje op een rotonde. Toen ze in mijn armen lag keek ze ons vol vertrouwen aan en de rest is geschiedenis.
Na een studie documentaire informatie ben ik na omzwervingen en aanvullende studies een bedrijf begonnen op het gebied van omgangsvormen en integriteit. Wegens gezondheidsproblemen heb ik mijn bedrijf verkocht. Momenteel werk ik freelance als lid van een landelijke klachtencommissie in het onderwijs.
Door Feira ben ik in het vrijwilligerswerk voor zwerfhonden in Portugal gerold. Al jaren help ik in het stadje waar we haar vonden. Via een kennis kwam ik in contact met Perro&Co. Onder de indruk van de transparante manier van werken, wilde ik hieraan graag mijn steentje bijdragen. Samen met Marjan hou ik me bezig met het sponsorprogramma.
In mijn werk is communicatie bijna altijd het onderliggend probleem. Ik geloof dan ook heel sterk in het belang van goede communicatie. Vriendelijk zijn kost niets.
Denise Crombag, grafisch ontwerper
Sinds mijn kindertijd ben ik al gek op dieren, met een speciale liefde voor honden. Na mijn opleiding tot grafisch ontwerper en mijn tijd aan het AMFI, heb ik ervaring opgedaan bij bekende bedrijven zoals Sissy-Boy en Tommy Hilfiger. Tot Bo, een lieve hond uit Portugal, in mijn leven kwam. Dit was een keerpunt. Bo inspireerde me om mijn eigen lijn van duurzame en esthetisch aantrekkelijke hondenspullen te ontwerpen. Ik besloot om zelfstandig ondernemer te worden. Zo ontstond Pawness, waar ik mijn creativiteit en liefde voor honden combineer om unieke producten op de markt te brengen, die nu wereldwijd verkocht worden. Daarnaast werk ik als freelance designer.
Inmiddels is onze familie uitgebreid met Labradoodle Trix, maar mijn passie voor honden gaat verder dan mijn eigen huisdieren. Mijn bedrijf sponsort Perro&Co en als vrijwilliger zet ik mijn vaardigheden als grafisch ontwerper in om de visuele communicatie te verbeteren. Zo genereren we meer aandacht voor en steun voor honden die een tweede kans verdienen. Mijn reis van dierenliefhebber naar grafisch ontwerper en ondernemer laat zien hoe je persoonlijke passies en professionele ambities succesvol kunt combineren op een manier waar de wereld beter van wordt.
Marjan Vermeij, beheerder sponsorprogramma
Van jongs af aan ben ik opgegroeid met dieren. Toen wij thuis zelf geen hond meer hadden, begon ik honden uit de buurt uit te laten. Iedereen wist me te vinden als ze een oppas voor hun hond nodig hadden. Nadat ik op mezelf ging wonen, was er geen mogelijkheid voor een hond, dus koos ik voor vogeltjes omdat ik niet helemaal zonder huisdieren wilde wonen.
24 jaar geleden kwam Sheeva in mijn leven. Het was een emotionele tijd, en ik merkte echt dat wij haar net zo hard nodig hadden als zij ons. Ze kwakkelde vaak met haar gezondheid, maar is toch nog 13 jaar geworden. Toen ze er niet meer was, werd het veel te stil in huis. Zo kwam Dunya op ons pad. Ze woont nu al 9 jaar bij ons en ik hoop dat we nog lang van haar kunnen genieten. Honden zijn mijn lust en mijn leven. Als ik meer ruimte had gehad, had ik er meer geadopteerd.
Perro & Co sprak mij vooral aan door hun werkwijze. Het belangrijkste is hier kwaliteit en niet kwantiteit. Ik vind het belangrijk dat honden niet massaal naar Nederland gehaald worden en dat er goede begeleiding is voor de honden die wél hierheen komen. Ik ben begonnen met het sponsoren van een hond, later volgde er nog een. Zo is het balletje gaan rollen, en nu beheer ik samen met Petra het sponsorprogramma.
Tamara Bolken, tekstschrijver
Tot mijn 8e was ik altijd bang voor alle dieren. De omslag kwam toen we een kat adopteerden uit het asiel. Al snel sliep ze bij mij in bed en werden we beste vriendinnen. Na die kat volgden er meer en kwamen er ook konijnen bij. Dat vond ik allemaal leuk, maar eigenlijk wilde ik heel graag een hond. Mijn ouders vonden dat echter geen goed plan, dus kwam die hond er niet.
Toen ik uit huis ging, wilde ik nog steeds heel graag een hond, maar ik had er de ruimte niet voor en vroeg me af of ik die verantwoordelijkheid al aankon. Na jaren wikken en wegen adopteerde ik Lily, een ex-straathondje uit Roemenië. Soms maak ik de grap dat als ik een hond was geweest, ik Lily was geweest. We lijken op zoveel vlakken op elkaar en daardoor voelen we elkaar ook goed aan. Ze is nu 7, en ik hoop dat ze nog heel lang bij me blijft.
In mijn professionele leven ben ik begonnen als paraveterinair, maar recentelijk heb ik de overstap naar cybersecurity gemaakt. Om toch nog dieren te kunnen helpen, heb ik gereageerd op een vacature bij Perro&Co. Ik volgde de stichting al een tijdje op social media en ben een groot fan van hun werkwijze. De belangen van de honden staan hier echt voorop, en dat vind ik erg belangrijk. Nu schrijf ik verschillende teksten, onder andere voor de website.